एका 🤴राजाने दोन 🦅गरुड आणले
आणि त्यांना शिकवण्यासाठी 🏃♂️माणूस
ठेवला.
काही दिवस गेले. एक 🦅गरुड उंच
भराऱ्या घेऊ लागला, अगदी बघत
रहावे असे.
दुसरा मात्र उडेचना.
राजा 🤴काळजीत पडला,
अगदी सारखे दोन पक्षी🦅 एक
भरारी घेतोय दुसरा थंड.
काय करावे…? काय करावे…?
राजाने🤴 दवंडी पिटली,
गरुडला कोणी उडवून🦅 दाखवावे
म्हणून.
दुसऱ्या दिवशी पहाटेस
राजा बागेत आला, बघतो तो दुसरा गरुड
पहिल्या 🦅पेक्षाही उंच
गेला होता आणि हवेत सुंदर संथ
गिरक्या घेत होता .
राजाच्या आश्चर्यास पारावार
उरला नाही. 🤴हे अजब घडले कसे
आणि केले तरी कोणी !
एक
सामान्यसा दिसणारा 👨🌾शेतकरी अदबीने
पुढ्यात आला आणि म्हणाला “महाराज मी केले”
राजा🤴 : अरे पण कसे?
शेतकरी👨🌾 : मी फक्त तो गरुड ज्यावर
बसला होता ती फांदी कापली,
दुसऱ्या क्षणी तो आकाशात
झेपावला बाकी तुम्ही बघत आहातच.
तात्पर्य :
आपली फांदी 👨🌾कधीतरी सोडून बघा.
सतत सुखद मर्यादित 🏃♂️कवचांमध्ये
स्वतःला गुरफटवून ठेवू नका.
कदाचित बाहेर अधिक सुंदर
खुले समृद्ध आकाश तुमची वाट बघत असेल.
No comments:
Post a Comment